همچنان بهترین سرگرمی مان تدریس و معلمی است. هیجان دست به یقه شدن با لاشخورها هم درکار نبود. شده اند حامی دولت و همه چیز رو به راه شده! خدا عاقبت مان را ختم بخیر کناد.
این پست را فانتزی می نویسم که به عنوان یک وبلاگ نویس از نوشتن خاطرات بی نصیب نمانده باشم:
افتضاح سال: سبد کالا
جنجال سال: تیراندازی هوایی رفیق یک مداح
فیلم سال: شیار ۱۴۳+چ
سریال سال: برنج آوازه!!!
ترانه ی سال: مرگ بر امریکای حامد زمانی(با تشکر از ترانه ی «لیلا» مازیاز فلاحی)
هنرمند سال: حاتمی کیا ورژن حزب اللهی ۹۲
مظلوم سال: فرهنگ!
غصه ی سال: پنج مرزبان ایرانی(شهید مظلوم جمشید دانایی فر)
سرافکندگی سال: توافقنامه ژنو
راستگویی سال: «خزانه خالی است!»
خط قرمز سال: کرسنت، توافقنامه ژنو، آقازاده ی خارج نشین فراری… وکلا هرچیزی که به فساد دولت مربوط باشه!
دلخوشی سال: آقا
مهمترین اقدام فرهنگی سال: توقیف کردن روزنامه آسمان!
جمله ی ادبی سال: «منتقدین من کم سوادند!»
دست مریزاد سال: تیم ملی والیبال
خود شیرینی سال: «آن مرد که هولوکاست راانکار می کرد، رفت!»
روی اعصاب سال: وندی شرمن
چوپان دروغگوی سال: و. ا. خ ! *(حدس بزن)*
سرکاری سال: رفع تحریم ها
سرگرمی سال: وی چت