سلام مادر خوبم…
روزت مبارک.
قلم در دست گرفته ام تا چند سطری برایت بنویسم.اما چگونه آن همه خوبی و مهربانی در قلم و صفحه وبلاگم میگنجد؟؟؟
مادر!!!
فراموش نخواهم کرد زمانی را که عصاره مهر را از سینه ات مینوشیدم و عشق در من جوانه میزد.
فراموش نخواهم کرد وقتی که دستان کوچکم را در دستت میگرفتی تا گام بردارم.
فراموش نخواهم کرد که موهایم را با عشق و عاطفه شانه میزدی.
فراموش نخواهم کرد تمام لحظاتی را که دنیای عشقت را نثارم میکردی.
روزت مبارک.
قلم در دست گرفته ام تا چند سطری برایت بنویسم.اما چگونه آن همه خوبی و مهربانی در قلم و صفحه وبلاگم میگنجد؟؟؟
مادر!!!
فراموش نخواهم کرد زمانی را که عصاره مهر را از سینه ات مینوشیدم و عشق در من جوانه میزد.
فراموش نخواهم کرد وقتی که دستان کوچکم را در دستت میگرفتی تا گام بردارم.
فراموش نخواهم کرد که موهایم را با عشق و عاطفه شانه میزدی.
فراموش نخواهم کرد تمام لحظاتی را که دنیای عشقت را نثارم میکردی.
فراموش نخواهم کرد لحظاتی را که پا به پای من آب میشدی و اشک میریختی برایم.
میخواهم تمام کلمات زیبای دنیا را به صف بکشم تا شعری شود برای تو،اما کدامین بیت است که لایق دریای بی کران مهربانی تو باشد؟؟؟
مادر!!!
میخواهم بگویم لبخند توست که تمام زیبایی های دنیا را یکپارچه به پایم میریزد.
صدای توست که مرهم همه تنهایی های من است.
چشمان پر مهر توست که خستگی را می گیرد از وجودم.
شانه هایت بهترین تکیه گاه است برای لحظات ابری آسمان چشمانم.
دستهایت بهترین جایگاه است برای بوسه زدن.
مادر!!!
صدای زیبایت،طنین دل انگیز نسیم سحر است در گوشم.
من همچون ماهی کوچکی هستم که حتی یک لحظه هم نمیتوانم بدون دریای مهرت زنده بمانم.
با توست که به آسمان میرسم.با توست که نور خدا را میبینم.اصلا بگذار بهتر بگویم.در وجود توست که مهربانی خدا تجلی میابد برایم.
مادر!!!
میخواهم عهدی ببندم.میخواهم تا آخرین لحظه عمرم هرگز کلامی نگویم که گل های دشت سبز دلت پژمرده شوند.
عهد میبندم فراموش نکنم همه مهربانی ها و فداکاری هایت را ...
عهد میکنم همیشه دستان تو بوسه گاهم باشد.
میخواهم تمام کلمات زیبای دنیا را به صف بکشم تا شعری شود برای تو،اما کدامین بیت است که لایق دریای بی کران مهربانی تو باشد؟؟؟
مادر!!!
میخواهم بگویم لبخند توست که تمام زیبایی های دنیا را یکپارچه به پایم میریزد.
صدای توست که مرهم همه تنهایی های من است.
چشمان پر مهر توست که خستگی را می گیرد از وجودم.
شانه هایت بهترین تکیه گاه است برای لحظات ابری آسمان چشمانم.
دستهایت بهترین جایگاه است برای بوسه زدن.
مادر!!!
صدای زیبایت،طنین دل انگیز نسیم سحر است در گوشم.
من همچون ماهی کوچکی هستم که حتی یک لحظه هم نمیتوانم بدون دریای مهرت زنده بمانم.
با توست که به آسمان میرسم.با توست که نور خدا را میبینم.اصلا بگذار بهتر بگویم.در وجود توست که مهربانی خدا تجلی میابد برایم.
مادر!!!
میخواهم عهدی ببندم.میخواهم تا آخرین لحظه عمرم هرگز کلامی نگویم که گل های دشت سبز دلت پژمرده شوند.
عهد میبندم فراموش نکنم همه مهربانی ها و فداکاری هایت را ...
عهد میکنم همیشه دستان تو بوسه گاهم باشد.
دوستت دارم تا همیشه مادرم
