هر سال اسفند که می آید، دلم پر می زند...امسال هم پر زد و رفت

پر می زند به خیلی از سرزمین های این کره خاکی،

اما این چند سال فقط وقتی دلم می گیره یاد خوزستان می افتم.

به لطف خدا و با دعوت شهدا امسال هم رفتم مهمانی! عجب مهمانی عجیبی بود امسال،فراموش نشدنی.

پنج روز عجیب و به یاد ماندنی در دفتر خاطرات زندگی من...در سالی عجیب برای من

روز اول:

حرکت با اجازه آقا محسن از گلزار شهدا... دیدار از بیت امام خمینی (ره) و حرکت به سوی سرزمین عشق...

استراحت در دوکوهه و تنفس در فضای خاطره انگیز حسینیه حاج ابراهیم همت.

روز دوم:

شروع برنامه از یادمان شهدای شرهانی برای اولین بار (عجب جای عجیبی)...

از فکه و حال و هوایش و درد دل سید هم که...!

شب را هم که در کنار شهدای پر نور هویزه تا صبح گذروندیم.

روز سوم:

روز سوم هم قسمت بود برای اولین بار برم سمت شهدای هور (جای غریبی بود)...

طلائیه عجب طلائیه!... پاسگاه زید و شهدای گمنامش...

برای استراحت و شب زنده داری هم رفتیم جایی که خدا آزادش کرده!!! ( خرمشهر).

روز چهارم:

حرکت به سمت جایی که من خیلی دوستش دارم، ارون کنار و یاد عملیات فاو و یاد رفیق خودم!... بعد هم دل ما را برد سرزمین آرزوها و قدمگاه امام رضا و نزدیکترین جا به بین الحرمین ( شلمچه)...

*بهترین خاطره سفر امسال اینجاست:

اصلاً در برنامه نبود، اما حوالی ظهر بود که خبر رسید 21 شهید گمنام را آوردن معراج شهدا. به خداوندی خدا دل تو دل بچه ها نبود و نمیشه گفت بچه ها چه حالی داشتن که دعوت میشیم یا نه!

90 درصد همه چیز کنسل شد و بغض عجیبی گلوی بچه ها را گرفته بود که یک مرتبه حوالی ساعت 9 شب بود که حاج میثم پشت بیسیم اعلام کرد حرکت به سوی معراج شهدا....

                                                                            عجب مهمان نوازی و معرفتی.

بد جور بارانی ام!!!

به خدا نمیدونم چی بنویسم از اون شب... بیخیال    *دیدار 21 شهید گمنام*        (همین)!!!.

شب را هم مهمان شهید حسن درویشی بودیم در شوش. (شب آخر و ترکیدن بغض بچه ها)

** این پادگان برای من فراموش نشدنی هستش!!!      اگر گفتین چرا؟؟؟

روز پنجم:

صبح روز آخر هم که رفتیم زیارتگاه حضرت دانیال نبی(ع)... بعد هم که سرزمین به یادماندنی شهدای محلات (فتح المبین و شیار محلات و خاطرات سرهنگ سرخه)...

حرکت به سمت محلات به امید خدا

                                                               این هم گذشت؛ خدایا.

*******************************************************************

پ . ن .1. 24 ساعت نیست که برگشتم و دارم این خاطرات در یه کاغذ باطله می نویسم...اما دلم گرفته

پ . ن .2.سفر عجیبی بود

پ . ن .3.دیدار با سردار باقرزاده هم خاطره جالبی بود

پ . ن .4.به یاد دوستان عزیز و با مرامی چون... میثم مرادی و مصطفی قنبری و محمد علیخانی و ... و به خصوص سیدی که سال های ساله که داره فکه را زیرو رو میکنه برای پیدا کردم پیکر پاک پدرش که تا به حال ندیددش!

پ . ن .5.خدایا به شهدای گمنامی که در معراج شهدا بودن قسم، پسرک را ببخش و پاک پاکش کن و آرزوهاش را بر آورده کن!

پ . ن .6.دارم روز شماری می کنم برای دفعه بعدی که می خوام برم...آیا دعوتم می کنند؟؟؟

  انشاالله

منتظر عکس های معراج شهدا باشید