معرفت

زنده باد آنکس که گاهی یادی از ما می کند،

                              از خجالت روح ما را غرق دریا می کند،

 حال ما می پرسد و از مهربانی های خود این دل رنجور ما را عطر گل ها می کند

 فرقی نمی کنه که من اول اومدم یا تو مهم اینه که کی تا آخرش می مونه...