دنیایی پر از بی معرفتی و... (قسمت اول)
به خدا این دنیا عجب دنیای عجیب و نامردی
اگه می خوایی که همه چیز توی این دنیای فانی برات خوب باشه و
هیچ غم وغصه ای نداشته باشی
اگه می خوایی که اصلاً بی معرفتی نبینی و دلت نسوزه؛
و از نزدیکانت از پشت خنجر نخوری، فقط یک راه وجود داره :
همه چیزت خدا باشه!
عشقت! آرزوت! دوستت! برادرت! خواهرت! زندگیت! امیدت! و...
آخه تنها کسی که من تو این سالها شناختم که همه جوره پسرک را دوست داره،
فقط خدا بوده - خدا - خدا - خدا...
نه بی معرفتی، نه نامردی، نه فراموشی، نه کوچیک کردن، نه تهمت زدن، نه دل سوزوندن
هیچ کدوم تو ذات خدا نیست.اما بقیه مردم چرا !!!
خدا کسی هست که حتی اگه بزرگترین گناه و اشتباه را کرده باشی و متوجه شده باشی و به قول معروف توبه کرده باشی، واقعاً می بخشدت. واقعاً بهت فرصت میده.
نه اینکه مثل بعضی ها همیشه بخاطر اون اشتباه اذیتت کنه و بخواد اون اشتباه را به یادت بیاره. اما اونایی که توی این زندگی ادعای رفاقت و برادریشون میشه... ولش کن! بی خیال!
خدا کسی هست که حتی اگه دوستش نداشته باشی، دوست داره
( قربون مرام و معرفت خدا)
تازشم هیشکی تو این زمونه مرام نداره