غیر قابل بازدید برای عموم!!!!

فقط به احترام دو کلمه "رفاقت" و "برادری"

شاید این سبک نوشتن در مورد فرد دیگری در یک وبلاگ شخصی کار متعارفی نباشد, که نیست!!

اما این پست فقط و فقط به احترام دو کلمه "رفاقت" و "برادری" قلم زده می شود.

تمام انسان ها در طول زندگی خود دوستان و رفیقان مختلف و زیادی را تجربه می کنند.

منم از این قاعده به دور نبودم و حتی خیلی بیشتر از معمول دوست و رفیق داشتم و دارم.

اما بارها و بارها گفتم که در این دایره بزرگ دوستی من تنها یکنفر در نقطه مرکزی آن قرار دارد و بقیه کم کم از آن نقطه دور و دور تر می شوند.

اینم باید بگم که فاصله نقطه مرکزی با نزدیک ترین نقطه در آن فاصله بسیار زیادی هست.

البته دوستان بسیار خوبی هم الان دارم که امیدوارم من هم دوست خوبی برای آن ها باشم.

این پست هم به احترام همون فردی هست که سال هاست در نقطه مرکزی این دایره ایستاده و حتی کوچک ترین تکانی نخورده.(برخلاف تصور خیلی ها)

این فرد کسی هست که من سال هاست او را داداش صدا زده و می خوانم.

یک دوست به معنای واقی که برادری را در حق من تمام کرد.

از او خیلی چیزها آموختم و می اموزم. کسی که به معنای واقعی یک مومن و بچه حزب الهی هست.

کسی که سنگ صبورش یک عکس بود و یک صورت قبر!!!!

دیشب هم شب عروسیش بود. خوشحالی من وصف ناشدنی بود. حتی پدر و مادر من هم دیشب واقعاً خوشحال بودند. آخه اونا هم این فرد را واقعاً دوستش دارند و برادر من خطابش می کنند.

یادم نمیره با دیدن کارت عروسیش چگونه خنده بر فضای خانه ما حکم فرما شد.

و من با دیدنش در لباس دامادی چگونه خوشحال شدم.

اما دلم میگیرد وقتی یاد فاصله مکانی من با او می افتم.

دلم میگیرد وقتی یاد این میوفتم که یک سری ها باعث دور شدن ظاهری ما از هم شدند.

اما این ها فقط ظاهر هست... مهم قلب آدمیست که داداش رضا در آن جای دارد.

حرف برای گفتم از او و رابطه ما داستانیست بلند برای خودش...به امید سلامتیش

********************************************************************

پ . ن .1.از خدا برایت بهترین ها را آرزو دارم در کنار همسرت... خوشبختی و عاقبت بخیری

پ . ن .2.به یاد کشیدن زیپ بر دهان برای نگفتن هایت.

پ . ن .3.به یاد گریزهایت در روضه ها,که دلم بدجور تنگ شده برایشان.

پ . ن .4.به یاد داستان هایت.

پ . ن .5.به یاد تمام لحظاتی که باهم بودیم؛ بارانی میشوم.