یه محلاتی !!!

اندر حکایات قدیمه ی این دیار آورده اند :
قسمت اول:
محله ای بودندی که نام آبروئه داشتندی.این محله معروف بودندی به جایی که انقلاب از آن شروع شدندی.مردم این دیار سخت به خود بالندی و بادی در قبقب خود انداختندی که ما این هستیم و آن .در نزدیکی این محله ، محله ی دیگری بودندی به نام مله بالا.که در حواشی نام این محل نامی بودندی به نام اسرائیل.مردمکان بر این باور بودندی که آبروئه به مثال فلسطین است و مله بالا به مثال اسرائیلی که آبروئه را غصب کردندی.این باورها آنقدر تکرار شدندی که جزئی از باورهای مردمکان این دیار شدندی.گذشت و گذشت تا اینکه برخی صاحب منصبان و صاحب نظران و سوخته دلان و به اصطلاح روشنفکران بر آن شدندی که این باور غلط را براندازندی.چه کنندی و چه نکنندی که این باور را ریشه کن کردندی . به این نتیجه رسیدندی که ای بابا چند سالی دیر از خواب بلند شدندی و خیلی دیر اقدام کردندی و بدبختانه ولگو را آب بردندی که الان ولگو نزدیکی های حوزه بودندی و کجایی حاج عباس که آب به هرز رفتندی و نیستی تماشا کنندی.خلاصه سرت را به درد نیاورمندی.نتیجه این شد که همه چیز را بی خیال شدندی تا یک نسل گذشتندی شاید همه جیز درست شدندی. عده ای از همان صاحب نظران ترک این دنیا گفتندی و غزل خداحافظی را خواندندی. و عده ای هم زنده ماندندی تا شاید نسل بعدی را ببینندی و آنها را از این ماجرا با خبر کردندی. به همین خیال زنده بودندی تااینکه پیری از همان سوخته دلان و به اصطلاح متفکران عصر گذشته به جوانی خام و ناپخته عصر امروز رسید........