دل نوشته های پسرک

چه دوره و زمونه ای شده ٬ چه زندگی سختیه! 

نه میشه به این سادگی دوستی پیدا کرد نه همدمی برای تنهایی

اگر هم سالها بگردی و یکی را پیدا کنی تازه حالا کار سختت شروع میشه.

شاید اون نخواد که تو دوستش باشی ٬ شاید از تو بدش بیاد!

تازه اگه اونم تو را قبول کنه باید خوب حواست را جمع کنی که بقیه اونا از تو نگیرن

پسرک هم از اون دسته آدم های تنهاست              شما چطور؟؟؟

البته پسرک قصه ما چندتا دوست خوب پیدا کرده که اونارا مثل برادرهای خودش میدونه٬

اما بازم مطمئن نیست که اونا هم پسرک را برادر خودشون بدونن٬

حتی مطمئن نیست که پسرک را دوستش داشته باشن.

پسرک قصه ما تنهای تنهاست و به جز خدا هیچکس را نداره.   «توکل به خدا»

تو این دوره و زمونه یه راهی برای پیدا کردن دوست های زیاد هست.

 ماها به اون راه می گیم داشتن بند ((( پ )))!!!

البته این راهم برای من چاره ساز نبوده!!!

اما پسرک قصه ما به بند (پ) احتیاج نداره ٬

به قول پسرک هرکی خدارا داشته باشه همه چی داره ٬ همه چی.  «به امید خدا»