کاش امسال هم بشه....

وداع لاله ها

                                                     بخش سوم : وداع با دوستان ؛ شهید محسن حاج رضایی

      میهمان سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام

- عملیات والفجر هشت شروع شده بود و با یک شب حضور در منطقه برای ادامه عملیات آماده می شدیم. دشمن دست به پاتک سنگینی زده بود، آتش شدید توپخانه و آتشباری هلی کوپترها منطقه را به دود و آتش کشیده بود. با این حال «محسن» را دیدم که طبق برنامه همیشگی اش ظرف آبی تهیه کرده بود تا وضو بگیرد و برای خواندن «زیارت عاشورا» آماده شود. از کنار خاکریز که فاصله گرفت، بچه ها با اضطراب او را صدا زدند و از او خواستند هرچه زودتر برگردد؛ ولی او گوشش اصلاً بدهکار این حرفها نبود و اصرار بچه ها هم اثر نداشت. تنها نگاهی به بچه ها انداخت و مشغول خواندن زیارت عاشورا شد.

سحرگاه روز بعد، تیری به پهلویش نشست و طلبه شهید «محسن حاج رضایی» را برای همیشه میهمان سالار شهیدان حضرت اباعبدالله علیه السلام کرد.(192)

                                                                                                            راوی: احمدیار محمدی

************************************************************

پ . ن . 1. 192.با یاران سپیده، محمد خامه یار، لشکر 17 علی بن ابی طالب(ع)، تابستان 1375.ص39

پ . ن . 2. یکی از کتاب هایی که نام آقا محسن در آن زنده هست همچون خودش

گوشه ای از یک شب به یاد ماندنی به یاد آقا محسن با نوای حاج حسین سازور

اولین یادواره شهدای عملیات والفجر هشت و شهید محسن حاج رضایی، شب گذشته در مسجد القائم(عج) در محلات برگزار شد.

در این مراسم یادبود که به مناسبت سالروز عملیات والفجر هشت و در شام شهادت طلبه شهید محسن حاج رضایی در مسجد القائم(عج) محلات برگزار شد همرزمان شهید حاج رضایی به صورت جمعی به بیان خاطراتی از همراهی شهید حاج رضایی پرداختند.

طلبه شهید محسن حاج رضایی از عرفای به نام محلات در دوران دفاع مقدس بود که ارتباط با خدا و نحوه حضور و سخنان وی در دوران دفاع مقدس زبانزد همه رزمندگان بوده و است. 

در این مراسم حجت الاسلام نیکویی، حجت الاسلام براتی نیا و آقای صالحی از همرزمان وی در عملیات های مختلف و همچنین عملیات والفجر هشت به بیان خاطراتی از وی پرداختند.

لازم به ذکر است شهید محسن حاج رضایی در عملیات والفجر هشت و در 23 بهمن در نزدیکی کارخانه نمک شهر فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد همچنین شهرستان محلات در این عملیات 16 شهید تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی کرده است.

در پایان این مراسم مناجات شعبانیه که از مناجات های مورد توجه اکثر شهدای محلات به خصوص شهید حاج رضایی بود به همت هیئت مناجات شعبانیه شهرستان محلات و با نوای مداح اهل بیت حاج حسین سازور قرائت شد.

عکس های مراسم (به زودی کلیپی هم از مراسم برای بازدید قرار خواهم داد)

ادامه عکس های مراسم درادامه مطلب....

و محسن رفت...

امشب بین ساعت 12 تا 1 بامداد (23 بهمن سال 64)

عملیات والفجر هشت (فاو)

رمز عملیات : یا فاطمة الزهرا (سلام‌ الله‌ علیها)

محسن حاج رضایی در 50 متری کارخانه نمک رفت و همه را درگیر خودش کرد!

کاش شما هم مثل بقیه بچه ها به شانه خاکی آن طرف جاده می رفتی آقا محسن....

همه رفتند آن طرف جزشما و محمد و علی؛ و هر سه تیر خوردید...(پهلو و صورت و بازو)

بچه ها به آرپیجی هایت احتیاج دارند....

نه؛ بچه ها به وجود خودت احتیاج دارند محسن ....

امروز یکی از همرزمان شما در گلزار شهدا می گفت همه گردان حاضر بودند که شهید شوند اما محسن بماند....

چرا دوستان و عاشقانت را تنها گذاشتی؟؟؟

چه شد که شدی محسن؟!!!

چه شد که دعاها و مناجات های حضرت امیر شما هنوز در گوش خیلی ها هست؟!!!

چرا هیچ کس نفهمید از یک ساعت و نیم تا نماز صبح مانده تا اذان صبح شما کجا میرفتی؟!!!

هنوز برای همه سوال است که چگونه از زمان عملیات ها خبردار می شدی؟!!!

راز دست به پهلو گرفتنت را موقع وای مادرم گفتن هایت موقع روضه مادر همه دگر می دانند!!!

چه میدیدی در موقع نماز شب هایت و قنوت هایت؟؟؟

همه می گویند محسن یک عارف به تمام معنا بود.

چه بود و هست راز خنده هایت و نگاه هایت؟؟؟

*********************************************************************

پ . ن . 1. حالی برایم در حال حاضر نمانده که حال خودم را بفهمم و بدانم چرا....

پ . ن . 2. این عکس نشانه ها دارد و حرف ها....(پیکر آقا محسن در بیت شهدای محلات)

پ . ن . 3. به یاد تمام بچه ها و شهدای والفجرهشت...بخصوص شهید محمد ترک

پ . ن . 4. دوست داشتن شما برای من غیر قابل باور است به خدا

شهیدی که یک شهر دوستش دارند....

لطفاً اطلاع رسانی کنید

********************************************************************
پ . ن  .1. شعر از آقا محسن

مجنون تو کوه را زصحرا نشناخت              دیوانه عشق تو سر از پا نشناخت

هرکس به تو ره یافت ز خود گم گردید     آنکس که ترا شناخت خود را شناخت

پ . ن .2.سالگرد شهادت شهید والامقام غلامرضا بهلولبندی

جوان ترین شهید محلات یکشنبه شب 13/11/92مراسم خاطره گویی و پرده خوانی

مسجد حضرت ابوالفضل(ع) از نماز مغرب و عشاء

پ . ن .3. یک بلیط؛باز یک حال عجیب؛پر شده از رنگ حرم؛رنگ یک اذن ورود؛ رنگ یک گنبد زرد
هر حیاطی یک حوض؛ پر ز آب کوثر؛ و وضو بر لب حوض؛ باز هم اذن ورود؛ یک قدم تا مقصود
در همین حین میان رویا؛ناگهان بغض مرا می گیرد؛گویی انگار مشرف شده ام؛ به خودم می آیم
چند روزی به سفر هست هنوز …

جهت اطلاع وزیر ارشاد...ماجرا این است...

برادر! خوا هر ! ما بدهکاریم! پدر! مادر! همسر! فرزند! ما بدهکاریم. دوست! رفیق! آشنا! ما بدهکاریم. آقای مهندس! آقای دکتر! ما بدهکاریم. آقای معلم! استاد! کارگر! ما بدهکاریم. آقای وکیل! وزیر! نماینده! آقای رییس! ما بدهکاریم! ما به آن روزها و شبها بدهکاریم. ما به آن مادر و پدر که با اشک و گریه، فرزندشان را روانه جبهه کردند، بدهکاریم. به آن خانمی که بغضش را در گلو خفه کرد تا سد راه شوهرش نشود، به آن نوزاد سه ماهه که حسرت گفتن کلمه «بابا» را تا همیشه بر دل خواهد داشت، بدهکاریم. به مظلومیت آن شهیدی که دلش برای تنها دخترش تنگ می‌شد، اما فرصت بازگشت به خانه را نداشت، بدهکاریم. به بزرگی و غرور آن امیر ارتش که به او گفتند دخترت روی تخت بیمارستان منتظر دیدن توست، برگرد، اما او بخاطر صدها جوان هم سن و سال دخترش حاضر به ترک جبهه نشد و تنها زمانی به خانه برگشت، که جسد دخترش را دفن کرده بودند!... ما بدهکاریم. ما به اندازه قطرات اشک مادران و همسران ، به اندازه قطرات خون به ناحق ریخته ، بدهکاریم. به مظلومیت، معصومیت دختران و پسران بابا ندیده ، به گریه‌های شبانگاه همسران شوهر از دست داده ، بدهکاریم. به بزرگی پیرمردی که کمر خم نکرد و بر جنازه تنها فرزندش نماز خواند، بدهکاریم. ما به نام هزاران هزار شهید ، جانباز، اسیر، به هزاران هزار خانواده ، هزاران هزار پدر و مادر، هزاران هزار کوچه که نام شهید را بر آن گذاشته‌اند ، بدهکاریم. ما به امام (ره) ...

ما به ایران، به اسلام بدهکاریم.....
حال خود دانید!!
                                                                     "همیشه به یاد شهدا باشیم "

تـلـاوت قـرآن و عمل جراحی حضرت آیت الله العظمی خوانساری(ره)

به دلیل بیماری زخم معده، به دستور پزشک معالج در بیمارستان بستری شدند. و چون ایشان سالخورده و ضعیف البُنیّه بودند و در وقت بستری شدنشان 89 سال از عمرشان می گذشت لذا طاقت تحمل جراحی بدون بیهوشی ممکن نبود و از طرفی هم ایشان اجازه بیهوشی کردن را نمی دادند، زیرا معتقد بودند که در هنگام بیهوشی، تقلید مقّلدین اشکال پیدا می کند.

دکتر معالج به ایشان عرض می کنند که طبق آزمایشها و عکس برداری ها، باید حتماً عمل جراحی روی حضرتعالی صورت گیرد.
آیت_الله_خوانساری(ره) می فرمایند: مانعی ندارد، عمل جراحی را هر وقت خواستید شروع کنید. ولی قبل از آن به من خبر دهید که با تلاوت قرآن و توجه به آن، مشکل بی هوش کردن شما هم حل می شود.
دکتر جراح پذیرفت و لحظاتی بعد عرض کرد: ما آماده هستیم که دست به کار شویم.آیت الله خوانساری فرمودند: هر وقت من شروع به خواندن کردم شما هم شروع کنید، دکتر می گوید: تا ایشان شروع به خواندن سوره انعام کردند چاقوی جراحی را روی شکم ایشان گذاشته و دست به کار شدیم، و چنان ایشان بی حرکت بودند، گویا در حال بی هوشی کامل هستند، بعد از پاره کردن و دوختن و اتمام کار، عرض شد که حضرت_آقا ، کار ما تمام شد ایشان قرآن را بستند و فرمودند: صدق الله العلی العظیم.
عرض کردم: آقا دردتان نیامد؟!
                                                           فرمودند: مشغول قرآن بودم نفهمیدم.