ما؛در 9 دی دل حضرت زهرا را شاد کردیم

یکسال پیش همین روزها، فتنه گران عاشورا به پیشتوانه ی سکوت زبیریان دنیاپرستی که آقازاده هایشان دستشان را از ولایت کوتاهکرده بود، می خواستند خون به دل مولا کنند.به اسم خط امام میخواستند در خیابان انقلاب، کوچه ی بی غیرتی باز کنند؛ حساب همه چیز را کرده بودند، برای بستن دست علی، حتی طناب نامه ی سرگشاده ی بدون سلام هم آورده بودند !

همه چیز محیا بودبرای بی غیرتی، برای هتک حرمت انقلاب زهراییان. تا آنجا پیش رفتند که درب نیم سوخته ی بسیج رانیزهم دوباره به آتش کشیدند. مادران شهدا میان کوچه ی انقلاب ایستاده بودند، می رفت تالگدهای شعار منحوس "مرگ بر اصل...." پهلوی مادران شهید را بشکند؛ نه پیش روی حسن(ع) که بلکه اینبار پیش روی مهدی (عج) دست هایی برای سیلی بالا رفته بود، غلاف های شمشیر آماده شده بود و زهراییان میان کوچه ها، فتنه گران دلارهای حرام در شکمشان رفته بود و حساب همه چیز را کشیده بودند الا حساب اصلی ترین مسئله را ! آری دلار های حرام کورشان کرده بود ونفهمیدند اینجا که کوفه نیست، مدینه نیست، نینوا و شام هم نیست

اینجا ایران است مهد دلیران، بیشه ی شیران، سرای شهیدان.

آری ۹ دی شده بود و این ملت زیر عبای رهبری که تارش از نخ های چادر خاکی است و پودش از رگهای غیرت عباس، از کتف قطع کردند دستی را که برای سیلی بلند شده بود. ۹دی ۸۸، در کوچه ی انقلاب میلیون میلیون شیعه ی دلسوخته پشتیبان فاطمه ی زهرا (س) بودند در برابر اقلیتی چند نفره ی لجوج وپر سر و صدا .

 و اینک ما مفتخریم که صبورتر از مادران داغ دیده مان و انقلابی تر از پدران شهیدمان، در ۹دی دل مادرمان حضرت زهرا (س) را شاد کردیم

مادر ما بی مزار است و برای سلام دادن به مادر بعد از هر نماز نمی دانیم رو به کدام سو باید بایستیم اما در ۹دی ۸۸ رو به قبله، ترنم عاشقانه ی ذکر " السلام علیک یا فاطمة الزهرا، یا بنت محمد، یا قرة عین رسول، یا ام الحسن و الحسین، یا ام الزینبین " بر لبمان گل کرد تا دنیا بداند که ما نسل ظهوریم و از تبار نور، رهبری داریم به قداست بلور و قصدمان عبور است از کوچه ظهور، پس یا اهل عالم ما منتظر منتقم فاطمه هستیم، ایستاده ایم تا انتقام روی نیلی بگیریم، زنده ایم چون رزمنده ایم، هر روزمان ۹دی است حالا تئ با سلاح کفرت ما با سلاح ایمان  بجنگ تا بجنگیم ....

به یاد شهید والا مقام محسن حاج رضایی